Μες τον πυρετό της προεκλογικής αντιδικίας, η υπόθεση με τις οροθετικές γυναίκες, είναι ένα ακόμα επεισόδιο, απόλυτα ενταγμένο στην άχαρη και ταραγμένη εποχή. Το ζήτημα έχει, φυσικά, δύο πλευρές: από την μια οι πραγματιστές και προστάτες των επιπόλαιων πελατών κι από την άλλη, οι ευαίσθητοι άνθρωποι που εξεγείρονται, όταν προσβάλλεται η αξιοπρέπεια των ταπεινών και ανέστιων.
Επιχειρήματα υπάρχουν και απ’ εδώ κι απ’ εκεί: Η προστασία της υγείας είναι πολυτιμότερη από την προστασία της προσωπικότητας; Ποιος είναι περισσότερο ανεύθυνος, αυτή που σπέρνει, άθελά της ίσως, την ανίκητη αρρώστια, ή εκείνος, που παρασυρμένος από την διεκδίκηση, μιας ηδονής χωρίς όρια, δεν προφυλάσσεται, από τον κίνδυνο; Κι ό,τι ορίζεται και εννοείται ως ανθρωπισμός, ποιους και ποιες αφορά; Ποιά είναι τα θύματα και ποιοί οι θύτες; Είναι από τις φορές που η ηθική μπερδεύεται με την ηθικολογία, η ευθύνη με την ανθρωπιά, το κενό του ενός με την δυστυχία της άλλης. Μες την προεκλογική περίοδο, ο χώρος για σκέψεις, πάνω σ’ αυτό, το κακό, που διαπερνάει την πόλη, για την ώρα, φαίνεται να είναι μικρός. Να αφορά το περιθώριο και να παραμένει στο περιθώριο. Οι φωνές που ακούγονται χάνονται μες τον κυνισμό μιας πραγματικότητας οδυνηρής και ανεξέλεγκτης-ποιος έχει όρεξη να προστατεύσει τις σακατεμένες ζωές, την ώρα που και η δική του ζωή, χάνει την βολική σκοπιά της. Μόνο ο σπαρακτικός στίχος της Γαλάτειας Καζαντζάκη, μας υπενθυμίζει, πως «εικόνα σου είμαι κοινωνία\και σου μοιάζω».
Η Αστυνομία, βέβαια η οποία επείγεται, να προστατεύσει τους αμέριμνους, ευθύνεται, κατά τα άλλα, για την ανεξέλεγκτη λειτουργία των οίκων ανοχής. Απ’ ό,τι γνωρίζω, ο Δήμος Αθήνας, έχει κάνει τεράστιες προσπάθειες να βάλει μια τάξη στην ακαταστασία, αλλά η ανταπόκριση που βρίσκει από τους υπόλοιπους αρμόδιους φορείς, είναι πενιχρή. Έτσι πέφτει ξαφνικά, στο κεφάλι όλων το δίλημμα, προστασία ή αξιοπρέπεια, όταν το ουσιαστικό πρόβλημα είναι έλεγχος και πάλι έλεγχος.
Υ.Γ. «Ευτυχώς», και το γράφω με την μεγαλύτερη δυνατή ταραχή, που οι οροθετικές γυναίκες, δεν ήταν όλες αλλοδαπές. Τα παλληκάρια με τους λοστούς και τα σαλεμένα μυαλά, θα είχαν βγει στους δρόμους και θα τις λιάνιζαν.
You must be logged in to post a comment.